Help! I'm gonna moveeeeeeee.

Zo, ik weet niet eens waar ik moet beginnen. 2015 is echt een jaar met MAJOR impact op mijn leven op zoveel vlakken. Het eerste deel van het jaar wordt overschaduwd door het verlies van mijn lieve opa. Door het verlies van twee opa's in vier weken tijd heb ik daardoor heel veel herkansingen opgelopen tijdens tentamenweken. In juli heb ik met recht een tentamenMAAND gehad in plaats van de gebruikelijke twee weken. Ik had in plaats van vier maar liefst elf tentamens. Het was een hel, maar ik kan trots zeggen, I'VE MADE IT!! Ik heb één tentamen niet gehaald, alles verder wel inclusief mijn Propedeuse! Trots ben ik daarop zeker. 

Even terug naar het begin, het idee, Maleisie, was eerst Bali, Indonesie. Ik geloof dat ik letterlijk tegen Tim zei: We kunnen niet op vakantie naar Bali, zullen we dan maar stage gaan lopen op het paradijs? Echter, na iets van 156 emails naar diverse stagebedrijven en maar 4 antwoorden terug (schijnt normaal te zijn) besloot ik om op het forum op Facebook een vraag te stellen over stagebedrijven op Bali. Toen werd er contact met me gelegd via LinkedIn door Timothy en Sophia (van Stage in Azie). Na een tijdje gemaild te hebben met Timothy had hij me overtuigd, we gaan naar MALEISIE!! Althans, ik was overtuigd, nu Tim nog. Gelukkig is Tim niet heel lastig en wat reizen betreft al helemaal niet. Dus Tim was zo overgehaald. En nu? 

Met 1100 Euro vaste lasten was het al snel duidelijk dat ik als student niet echt kon gaan sparen. Daar moest een oplossing voor komen. Ik 

heb hier over gepraat met me schoonmamma Loes en al snel zei ze: Je kan bij ons komen wonen hoor Edith, geen probleem. Dit was een prima oplossing en ik heb er nog steeds geen spijt van! Na dit met haar besproken te hebben heb ik het er met Tim over gehad en met ?Han (schoonpappa). Die vonden het prima. Nu alleen nog verhuizen en me huis opzeggen... Damn... Huis opzeggen... Ik had daar vijf jaar heerlijk gewoond, mijn plek, mijn veilige thuis. Ik had er zoveel herinneringen opgebouwd, mijn buren waren geweldig en zijn goede vrienden geworden. Ik heb daar echt lief en leed gedeeld met Ivo, Inge, Ruth en Anetta. Met alles kon ik bij hun terecht, dus deze pil was bitter. Ik heb er uiteindelijk twee maanden mee gewacht om mijn huis op te zeggen. Vond het heel lastig, maar tot op heden geen spijt van. Afijn, ik had mijn huis dus opgezegd in juli, wat betekende dat ik per september niet meer zou huren. Maakte op zich niet heel veel uit, Tim en ik waren toch al merendeel van de week samen. 
Zo gezegd zo gedaan, huis opgezegd, verhuisd naar Beverwijk, wat me heel goed bevallen is.