Vietnam, wat ben je mooi. En bijna thuis.

29 juni 2016 - Ho Chi Minh-stad, Vietnam

Vietnam is echt awesome! Had niet verwacht dat ik dit zou zeggen maar het is echt gaver dan Thailand! Het eten is lekkerder, de mensen zijn liever en minder agressief met verkopen. Het enige wat ik echt ronduit verschrikkelijk vind aan Vietnam is het verkeer en de immigratie dienst. Qua verkeer komt het hier op neer; Iedereen doet maar wat. Rood licht kun je doorheen, zebrapaden gelden niet. Stoep word je ook gewoon voor je flikker gereden, overal scooters en motors. Iedereen gaan dwars door elkaar heen, je hebt dan ook continue het idee dat je bijna aangereden wordt.

Immigratie is gewoon vervelend. Ik heb ruim drie uur gewacht, zonder enige info. Me paspoort was ingenomen. Geen enkele officer die er Engels spreekt dus dat was niet echt een warm welkom. Ook nog een dikke discussie gehad met een opperamerikaan die zeker weten op Trump gaat stemmen. Mooi man, hij had een heel zwart wit beeld over de islam. Beetje een soort Hitler qua mening. Vond het dan ook enig om hem nog ietsje over het randje van insaniteit te helpen. Want ik heb natuurlijk gewoond op een vrij extreem gelovig eiland dus ik was een goede gesprekspartner voor hem. Wat helemaal lachen was, dat hij in plaats van 25 dollar 150 dollar moest betalen om Vietnam in te komen. (na mijn gesprek met hem). Vond ik helemaal mooi.

Goed, dat gezegd te hebben... Begin ik bij het begin. Hanoi. Tof! Super relaxte stad, leuke sfeer. Veel oude coloniale huisjes en gebouwen. Super veel invloeden van de Franse Colonie tijd en communisme zie je hier terug. Heb me ogen uitgekeken alleen al naar al dit moois. In Hanoi is mijn hoogtepunt de Cooking Class geweest! Mee de markt op, lokale inkopen doen. Ze eten hond in Vietnam en kat, schilpad, ik heb levende kikkers gezien die ze villen levend, van allerlei soorten vissen. Ongetwijfeld dat er heel veel niet mag gegeten worden, maar ze doen het gewoon. Ohja, alles vers dus ook de schildpadjes waren gewoon levend. Heel zielig en ik wilde ze allemaal kopen maar dat was een dure grap. Ik heb tijdens mijn Cooking Class ook een van mijn favoriete gerechten leren bereiden. Bun cha. Wat is dat lekker! Ze noemen het ook wel de kebab van Vietnam. Het is geroosterd varkensvlees en hamburgertjes, lekkere saus van fishsauce en allemaal kruiden en noodles. Even kort uitgelegd. Oh ja, de fishsauce uit Vietnam is dus niet zo zout als die in Thailand, die uit Vietnam is licht zoet.

Verder heb ik in Hanoi allerlei decoratie gehaald, posters en andere dingen. Super toffe art heb je in Vietnam. Heb daar ook voor m'n hele familie souvenirs gekocht voor m'n thuiskomst. Ik moet toegeven dat ik het een beetje zat was, het is vanaf januari snel leven voor me dus ik heb weinig uitgevoerd in Hanoi wat heel benoemenswaardig is haha. Vooral lekker gegeten, uitgeslapen, geshopt en dus die cursus. Heb wel een beetje sightseeing gedaan, ben in de ho loa prison geweest en bij het ho Chi min mausoleum. Ding is trouwens groot!! Heb het war museum bezocht, niet echt de moeite waard. Naja dat was het tot nu toe voor Hanoi. Next chapter. Ho Chi min city.

Wat een contrast met Hanoi. Waar Hanoi vriendelijk en gemoedelijk is, is ho Chi min city echt een grote stad. Nog drukker en gekker verkeer dan Hanoi. Hier heb ik vooral lekker gegeten, beetje geshopt, nog meer gegeten, ben in twee skybars geweest, drankjes gedaan, euh vrij weinig cultuur of iets zoals je leest. Mijn hoogtepunt van ho Chi min city was mijn bezoek aan Saigon ink. Mijn tattoo laten zetten voor mijn overleden lieve opa. Voor de mensen die mij goed kennen weten de hele betekenis.

Merkte in ho Chi min city dat ik toe was aan thuis. Lekker normaal. Mis me vrienden en familie. Ben er weer aan toe om Nederland te zien. Denk dat dat gevoel een week duurt en dat ik dan weer iets aan 't boeken ben... Had al een leuke roadtrip gezien naar usa. Anyway, zit in het vliegtuig vanaf ho Chi min city naar Singapore. Bijna thuis dan nog maar 11000 km vliegen. Uurtje of 14. Doen we effe. Dan als ik land, binnen een uur me lieve beste vriendinnetje eindelijk weer kunnen knuffelen. Ik ben er aan toe en zij ook geloof ik haha. Tot snel iedereen! Liefs Edith

2 Reacties

  1. Anouk:
    29 juni 2016
    Aan toe? Da's echt een understatement!
    Tel de uurtjes af!
  2. Edith:
    29 juni 2016
    Haha hier hetzelfde hoor moppie!!