Langkawi our second home

11 februari 2016 - Pantai Cenang, Maleisië

Na de taxi rit naar het vliegveld in Kuala Lumpur hadden we dus een binnenlandse vlucht van 35 min naar langkawi Island. De vlucht was prima en had niet langer hoeven duren. Er waren een aantal Arabs die dachten blijkbaar dat het hele vliegtuig van hun was en die hebben onwijs overlast bezorgt. Gelukkig hadden wij oortjes in en op het schoppende kind achter me na had ik nergens last van.

Als je op langkawi land dan merk je al heel snel dat alles heel erg mini is. Zo ook het vliegveld, wat maar 1 landingsbaan heeft en twee bagage banden. We stonden dan ook binnen tien minuten buiten zonder controles of wat dan ook.

Amir van het resort kwam ons ophalen en bracht ons op het resort. Daar aangekomen werden we voorgesteld aan Daniel, onze resort manager. ( hij lijkt op die dikke hawaiaan van 50 first dates die in het restaurant werkt, alleen is Daniel lui.) We hadden geluk en mochten de eerste twee nachten in een kamer van het resort verblijven. Super chill en luxe. Wat een beetje tegenviel waren alle katten die rondliepen en veel vlooien hadden. Gelukkig hebben we op onze kamer die we nu hebben er totaal geen last van.

Het resort is echt heel erg mooi. Het zijn twee resorts met ieder hun eigen stijl en allebei hun eigen lobby, lounge, zwembaden, bars en restaurants. Mijn voorkeur heeft bonton en Tim vind Temple tree het leukste. Bon ton is allemaal traditionele Maleisische huizen en Temple tree heeft coloniale woningen alsof je bijvoorbeeld op een plantage woont.

We werden de eerste dag uitgenodigd om te komen dineren in het restaurant 'nam' wat op bon ton ligt.
Het eten was super lekker. Ik had vooraf gerookte zalm met tomaten / avocado salade en mango. Tim had een soort tapas ding met van alles wat maar dan lokale keuken. Daarna had ik gamba curry met ananas. Tim had een vis platter met allerlei soorten vis. Het was in ieder geval super lekker. Die middag hadden we lokaal gegeten en Tim werd daar toen al niet helemaal lekker van. Savonds begon hij met heel erg hoofdpijn en de volgende ochtend met diaree. Die hield 4 dagen aan. We zijn op een gegeven moment maar naar de kliniek hier gegaan om te kijken of er wat ernstigs was. Maar dit was gelukkig niet het geval.

Ik heb de eerste dagen hier dus vooral alleen gegeten en ben op pad geweest alleen. Best spannend op een motor in een land waar ze links rijden. De eerste rotonde was een beetje eng maar inmiddels weet ik niet beter meer. Leert snel in ieder geval.

Ik heb die dagen veel op het strand doorgebracht en was een beetje aan huis gebonden om Tim toch een beetje bij te staan. Heb ook nog een paar keer op ons resort gelegen bij het zwembad.

Gelukkig knapte hij rond het weekend weer op, was nog wel snel moe en zwakker dan normaal maar maandag meteen de hele dag stage gedraaid en het ging prima met hem.

Over de stage kan ik zeggen dat er veel onduidelijk is, we hebben onze begeleiding nog niet echt gesproken over wat we precies gaan doen maar dat gebeurd dit weekend. Zoals ik al zei is Daniel er om ons te begeleiden en we hebben maya. Maya is een meisje van mijn leeftijd uit België die van de een op de andere dag dacht ik ga werken in langkawi. Ze is hier nu anderhalve maand. Maya heeft gelukkig de Europese werk mentaliteit en daar kan ik veel van leren. Ze geeft me meteen al veel vrijheid en verantwoordelijkheden wat ik heel prettig vind. Daniel vindt het prettig om met Tim te werken omdat die natuurlijk wat rustiger van aard is dan ik zelf. Prima geregeld zo.

Vandaag was onze eerste vrije dag na drie dagen stage. We hebben vandaag beach hoppen gedaan. En zelfs een beetje stout, natuurlijk mijn idee. Ik wilde een zwembad ipv strand. Dus we zijn een of ander dik resort opgereden. Hebben ons voorgedaan als gasten en daar een tijdje liggen chillen in het zwembad. Ging prima. We wilde de kabelbaan rit doen maar er stonden ongeveer 16008 Chinezen voor de ticket verkoop omdat het hun nieuwjaar vakantie is. Hadden we niet zo'n trek in dus werd het beach hoppen.

We hebben echt heel veel gereden en hebben ook echt privé strandjes gezien waar wij de enige waren die er zaten. We zijn trouwens voor sommige kindjes een soort attractie omdat als je in het binnenland bent ( voor zover langkawi dat heeft) je vaak weinig blanke mensen tegekomt. Kindjes zwaaien vaak en soms wordt Tim Giant genoemt. Wat ik echt hilarisch vind.

Tot nu toe bevalt langkawi me echt heel goed, het eiland leven en de chille omgeving, de natuur en vooral de zee voelen echt als tweede huis. De mensen zijn allemaal heel erg aardig en behulpzaam en collega's ook. Ik zal proberen wat foto's te uploaden en filmpjes maar dat doe ik mooi via de wifi van het resort als ik morgen aan het werk ben. Liefs vanuit langkawi xoxo